oświaty kaganiec Posts

w nowym przekroju reklama magazynu książki – że sięga po nie inteligencja. założenie dobrze znane z memów pod tytułem today a reader, tomorrow a leader albo światem rządzą ci, którzy czytają książki. cała reszta siedzi przed telewizorem. widzicie w nich coś złego? ja nie, ale podczas ostatniego literackiego sopotu dowiedziałam się, że (podobno) propagowanie czytelnictwa jako czynności elitarnej robi mu więcej szkody niż pożytku.…

1. w patrick melrose edwarda st aubyna takie zdanie: heroina to pikuś. spróbuj odstawić ironię 2. ja tak mam z płaczem. szkoda, że z łez nie buduje się domów, nie robi się z nich nerek dla potrzebujących, ani nie nawleka na sznury zamiast pereł – gdybym je spieniężyła, byłabym bogata nie tylko wewnętrznie. poza standardowym wypłakiwaniem oczu gdy smutki (co ma sens), czynię to także bez obiektywnych…

królują poranki o słonecznych progach. po przebudzeniu półnagie ciało (gorąco) idzie zaparzyć kawę (niejedną. najgłupiej byłoby przyzwyczaić się do tego szczęścia, pozwolić mu stać się oczywistym. zamierzam codziennie drżeć o nie co najmniej przez sekundę) i kroczy po jasnym dywanie z promieni (materiał ruchomy jak koniec świata), na którym lubią wygrzewać się koty (trzeba uważać, po co tragedia w sielance). podgrzewając mleko myśli…

ramiona mam całe w słońcu (było w zenicie, gdy grałam z jagodą w badmintona), będą na nosie piegi z tej niedzieli. mrużąc oczy nad czytaną w hamaku wojną i terpentyną hertmansa, doszłam do wniosku, że osiągnięcia kopernika są zdecydowanie przeceniane. wysnucie teorii heliocentrycznej nie mogło być przecież szczególnie trudne – no halo, skoro mój świat kręci się wokół słońca, to czemu cały glob miałby nie robić tak samo? z księgi…

pomijając zalety romantycznych uniesień (na biurku zawsze bukiet świeżych kwiatów i inne stosunkowo przyjemne kwestie), nie ulega wątpliwości, że miłość jest uczuciem upadlającym. przykładowo: minioną sobotę spędziłam na oglądaniu samochodów pędzących w rajdzie; samochodów serwisowanych; samochodów zabytkowych. to nie koniec, za tydzień podobno idę na żużel, w dodatku z zakazem zabrania ze sobą tamże jakiejkolwiek książki. w moim życiu pojawiła się więc zupełnie nowa jakość,…

przedostatniego dnia marca zmarła krystyna goldbergowa. mówiono o niej matka chrzestna polskich reporterów, bo w wydawnictwie iskry przez ponad trzydzieści lat redagowała największych: andrzeja mularczyka, krzysztofa kąkolewskiego, ryszarda kapuścińskiego. ponieważ przyjaźniła się z pawłem jasienicą, gdy powstawał o nim film dokumentalny, wielokrotnie rozmawiała z remigiuszem grzelą, autorem scenariusza do tegoż dzieła. podczas jednego ze spotkań rzeczona pani redaktor czytała…

żyję ostatnio totalnie poza czasem; o tym, jaki jest dzień tygodnia, dowiaduję się przypadkiem: na przykład gdy daria pyta, czy dziś się widzimy (co oznacza wtorek), albo po telefonie od babci, że małgosiu, nie zapomnij pójść dzisiaj do kościoła (janinka jest jedyną osobą na świecie, którą z premedytacją okłamuję i w dodatku nie zamierzam przestać). godziny też się nie liczą, śniadania jadam najwcześniej o trzynastej, a jeśli podczas…

doprawdy, kocham się w tym słońcu i absolutnie mnie nie dziwi, że kiedyś było bogiem. noszę w sobie takie wspomnienie: lato, ogród prababci marii bojdowej, jestem jeszcze bardzo mała, ale już można mi wytłumaczyć, że słoneczniki obracają się do słońca. i później wyrastam na takiego słonecznika. spiesząc się przedwczoraj do redakcji, pomyślałam, mrużąc oczy: słońce zamiast kozetki (z tego ogrodu jeszcze dwie…

już zmierzcha, a ja smażę racuchy i opowiadam janince swoje wrocławskie życie mniej więcej uczuciowe. ona jest moją ulubioną babcią, ja jestem jej ulubioną wnuczką (drodzy kuzyni, przecież to wiecie), w czym – co w sumie dziwne – nie przeszkadza nam diametralnie odmienne podejście do życia. rozważna i romantyczna jest o nas o tyle, że ona jest tą pierwszą, a ja drugą.…